ช่างภาพ Adam Johnson

—คุณถ่ายรูปขึ้นไหม?

—I think everyone is photogenic. Just not everyone appreciates it the first time they see a photo of themselves. I'm the kind of person who grows to like photos of myself over time, rather than instantly loving them.

—คุณเข้ามาทำงานในอุตสาหกรรมการถ่ายภาพได้อย่างไร?

—It just happened. I got married, bought a DSLR for my honeymoon, and became obsessed with it. I thought I was getting quite good, shot a friend's wedding (as a guest) and did a terrible job. So I went away, practised and studied super hard, bought better equipment then tried again. It went much better the second time and I was able to build a portfolio and website. 18 months later I quit my day job.

—ในความคิดของคุณ องค์ประกอบที่สำคัญที่สุดของภาพถ่ายที่ดีคืออะไรบ้าง?

—If we are talking about a wedding photo then it's all about emotion. Light is my obsession, but a beautifully lit emotionless or 'mute' wedding photo is pointless. A photo has to speak for itself, it shouldn't need a caption or an explanation.

—คุณรักการเดินทางไหม?

—Of course. And I love that wedding photography is showing me more of the world than I would ever have seen without it.

—คุณชอบอะไรในอาชีพของคุณมากที่สุด?

—Freedom of expression. The more you shoot, the better you get, the more people hear about you and know about your work, the more freedom you are given to express yourself artistically. That and what I said about traveling in the last question!

—คุณชอบอะไรในอาชีพของคุณน้อยที่สุด?

—I am honestly grateful for this being my profession but of course, when you have young children at school, it can take its toll when you're out most weekends throughout the summer and not able to spend as much time with them as I would like.

—อนาคตของการถ่ายภาพจะเป็นอย่างไร?

—Who knows?! I just hope I'm able to change and adapt to however it changes. I truly believe there will always be a market for beautiful, well crafted photos – the technology and expectations may change but the product will not.

—อะไรคือความพิเศษของแนวการถ่ายภาพที่คุณเชี่ยวชาญ?

—People. That's what it's all about. People and relationships. Being invited into a private world and asked to document it for a day.

—คุณรับมือกับคำวิจารณ์อย่างไร?

—Badly. I do not like to be criticised. Often once it has sunk in I'm able to either reject or accept it and use it to improve, but I don't like it!

—มีเทรนด์ใดๆ ในการถ่ายภาพหรือไม่?

—Of course! I just prefer to ignore them.

—อะไรควรเป็นเกณฑ์ของลูกค้าในการเลือกช่างภาพ?

—If the photographer's photos of a total stranger's wedding can make you feel something in your heart and soul, you've found your wedding photographer.

—สิ่งใดบ้างที่ควรหลีกเลี่ยงเวลาถ่ายภาพนิ่ง?

—There are no rules but I think each photographer will have their own principles or boundaries. If someone is crying because they are truly sad then I will not photograph them just to get that 'tear shot' that is so popular with wedding photographers these days. If I do not feel it is appropriate to shoot something, then I won't shoot it.

—บุคคลใดสามารถเป็นสัญลักษณ์ของศตวรรษที่ 21 ได้ในความคิดของคุณ?

—Can we answer this with 85 years of the century remaining?! I think there are so many medical and technological advances we will see in this century and I expect icons to be created in these areas.

—คุณอยากถ่ายรูปใคร?

—Ben Folds, Cristiano Ronaldo and Manchester United.

—คุณมีข้อห้ามใดๆ ในอาชีพหรือไม่?

—Not that I know of!

—คุณอยากร่วมงานในการถ่ายภาพกับใคร?

—Annie Leibowitz, Joey L, James Nachtwey, Don McCullin, Richard Avedon... I love to shoot with other photographers, I think it's a good thing to do regularly.

—คุณกังวลเกี่ยวกับเรื่องอะไร และทำไม?

—I am a worrier. I worry about a lot of things! Professionally speaking I worry about becoming irrelevant, about getting stuck in a rut and left behind and nobody wanting me to take their wedding pictures!

—ช่วงเวลาที่น่าประทับใจที่สุดในชีวิตของคุณคือช่วงใด?

—The births of my two children.

—ถ้าคุณเป็นตัวละครในการ์ตูน หนังสือ หรือภาพยนตร์ คุณอยากเป็นใครและทำไม?

—Peter Pan. I want to stay young and always fight pirates.

—ใครคือแรงบันดาลใจในชีวิตของคุณ และทำไม?

—I don't know if they inspire me as such but my children are the reason that I do what I do and why I want to continually get better at it. I am inspired by anyone successful – in business, in photography, in sport, in life... Not in an arrogant way but I find my own successes an inspiration to keep trying harder and to achieve more.

—คุณนิยามความสำเร็จอย่างไร? คุณวัดสิ่งนี้อย่างไร?

—For me, people booking me to shoot photos of them, plus the recognition of my work by my peers is probably my yardstick of success professionally. Happiness and contentment are signs of success in wider life.

—คุณอยากเป็นที่ชื่นชอบหรือเป็นที่เคารพมากกว่ากัน?

—I don't think it's possible for me personally to respect somebody I don't like, so I don't think you can be one or the other. I can quickly lose respect for someone who turns out to be a huge douchebag.

—ความผิดพลาดครั้งใหญ่หลวงที่สุดที่คุณเคยทำในที่ทำงานคืออะไร?

—I don't remember. I know I've made mistakes but I'm pretty good about moving on from stuff.

—เมื่อคุณกำลังจะเดินทาง คุณนำสิ่งใดไปด้วย และทำไม?

—My iphone, my kindle, my macbook, my camera and some earphones.

—ในหมู่อุปกรณ์ที่คุณเป็นเจ้าของ มีอุปกรณ์ใดที่คุณคิดว่าไม่น่าซื้อมาเลย? เพราะอะไร?

—I tend to sell stuff if it doesn't fit into my life or work after I buy it. I remember I once bought a weird step trainer off an infomercial on the TV, it was so rubbish!

—คุณศึกษาด้วยตนเองเพื่อถ่ายภาพให้ดีขึ้นได้อย่างไร?

—Taking pictures is the education. I'm quite analytical so if I see a photo I like I work out what I like and why... I do the same with my own photos, working out how I could've done better or what I could've done differently. I look at other photography a lot – in books, online, instagram and I think that seeps into my work.

—ผลงานของใครมีอิทธิพลต่อคุณมากที่สุดในฐานะช่างภาพ?

—I think a turning point for me was doing a workshop with Daniel Aguilar from Mexico.

—สิ่งหนึ่งที่คุณคิดว่าถ้ารู้ตั้งแต่เริ่มถ่ายภาพก็คงจะดีคืออะไร?

—That there were no rules!

—คุณอยากสื่ออะไรผ่านภาพถ่ายของคุณ?

—I've no idea. Good stuff I hope.

—สิ่งที่จูงใจให้คุณถ่ายภาพเรื่อยมาคืออะไร?

—The thing I love about taking photos, or any creative pursuit I guess is that it's just that – a pursuit – and you can never catch the thing you're chasing, but you're constantly improving, or changing at least. It's not static, or limited, or constrained. I know I've not taken my best photo, and I may never take it, but I will always keep striving for it.

—สมัยก่อน พ่อแม่ของคุณควรจะเข้มงวดมากกว่านี้หรือน้อยกว่านี้?

—No comment.

—หากคุณสามารถย้อนเวลากลับไปได้ คุณจะทำสิ่งใดให้ต่างไปจากเดิม?

—Nothing, I don't think of life this way. I got to this point in my life, a point in which I am extremely happy, because of the choices I made. I don't want to change anything.That, or I'd go back and invest in Apple before they invented the iPod.Or I could invent the iPod.

—แล้วเรื่องสิ่งมีชีวิตบนดาวเคราะห์ดวงอื่นๆ ล่ะ?

—Maybe, maybe not. I'm not concerned with it.

—ใครคือฮีโร่ของคุณ?

—I have no heroes.

—ใครคือผู้ที่คุณไม่เคารพ?

—An awful question.

—คุณทำอะไรในเวลาว่าง?

—I play piano, play and watch football, watch TV shows and movies, go to the gym, spend time with friends and family, listen to music...I don't see life as spare time and work time. It's just life. I do all this stuff and I work, there's no split time. I work when I have to and I play whenever I can.

—ด้านใดของคุณที่สาธารณชนไม่เคยได้เห็น?

—The public? As opposed to who?

—คุณพอใจกับงานของคุณอย่างเต็มที่เมื่อไหร่?

—I love my own work. I love seeing progression in my work. I love it when my clients are in love with the photos I give to them. Completely satisfied? Is this possible?

—คุณเชื่อในบทบาทตามธรรมเนียมดั้งเดิมของชายและหญิงหรือไม่?

—My parents got divorced when I was young. This has skewed my view of tradition in the home... I don't really know what traditional roles are – women raise children, cook and clean and men just earn the money? Then no, I don't believe in that. A family is the sum of its parts, not separate and distinct people or roles.

—คุณผูกมิตรง่ายหรือไม่?

—Yeah I guess. I'm never the instigator, I'm shy so I tend to wait for people to make friends with me!

—คุณอยากอยู่ที่ไหน?

—If I could have four homes I would have one in the UK, probably near where I live now, one in New York City, a rural house in Southern France and one somewhere in California! Not that I'm greedy.

—เรื่องงี่เง่าที่สุดที่คุณเคยตกลงทำคืออะไร?

—I'm not sure I've ever agreed to something stupid.

—ชีวิตหลังแต่งงานมีจริงหรือไม่?

—I've been married 8 years... I'm still alive.

—คุณมีมุขโปรดไหม? เล่าให้เราฟังบ้างสิ

—What's invisible and smells like carrots?Rabbit farts.

—คุณชอบสุนัขหรือแมว?

—Neither.

—คุณเกลียดใครหรือสิ่งใด?

—I hate wasps. Passionately.

—สิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตคือ:

—Family time.

—สิ่งที่น่ารำคาญที่สุดในชีวิตคือ:

—Traffic jams.

—มีสิ่งใดรอบตัวคุณที่คุณอยากเปลี่ยนแปลงหรือไม่?

—I want to make my house bigger!

—คุณอยากเปลี่ยนอะไรในตัวคุณเอง?

—I would like to break my iphone addiction!

—คุณต้องการเปลี่ยนอะไรในโลก?

—Far too much to list. The world is a broken place.

—คุณสามารถให้เคล็ดลับสองสามข้อสำหรับช่างภาพมือใหม่ได้หรือไม่?

—You don't have to shoot every second of the wedding, you're not making a stop motion movie... Slow down, breathe, let your mind take in what is happening then tell the story with your photos. There are no rules.

—ถ้าเอเลี่ยนบุกโลกแล้วคุณเป็นคนแรกที่พวกมันพบ คุณจะบอกอะไรกับเอเลี่ยนพวกนั้น?

—You will never feel satisfied after eating a McDonalds...

—ถ้าคุณถูกเรียกไปถ่ายทำภาพยนตร์ จะเป็นภาพยนตร์ประเภทใด?

—Slapstick comedy.

—พรุ่งนี้ฉันจะไปทำสิ่งนี้...

—I'll go to the gym, do some editing, get ready for Saturday's wedding, kick a football with my children, eat food, drink coffee...